Denis Papin (1647-1713)

Denis Papin (1647-1713) was een Franse natuurkundige, wiskundige, uitvinder en is vooral bekend geworden om zijn baanbrekende uitvinding van de stoomverteerder, de voorloper van de snelkookpan, de stoommachine, centrifugaalpomp, dompelpomp en mogelijk de raderstoomboot. Denis Papin volgde onderwijs op een jezuïetenschool. In 1661 studeerde hij aan de Universiteit van Angers. In 1669 studeerde hij af met een medische graad. In 1673 werkte Papin samen met Christiaan Huygens en Gottfried Leibniz in Parijs en had in het bijzonder belangstelling in het gebruik van een vacuüm om een aandrijfkracht op te wekken.

In 1673 werkte Papin samen met Christiaan Huygens en Gottfried Leibniz in Parijs.

In 1675 bezocht hij voor het eerst Londen, waar hij van 1676 tot 1679 met Robert Boyle samenwerkte en een verslag van diens werk publiceerde in Continuation of New Experiments (1680). In deze periode vond Papin de stoomverteerder uit, een soort snelkookpan met een veiligheidsventiel. Hij sprak de Royal Society toe in 1679 over zijn stoomverteerder en bleef grotendeels in Londen. Als hugenoot kwam Papin sterk onder de invloed van de toenemende beperkingen die Lodewijk XIV aan protestanten oplegde en door de uiteindelijke herroeping van het Edict van Nantes door de koning in 1685.

In Duitsland kon hij samenleven met mede-hugenoten die in ballingschap waren, dus vertrok hij rond 1687 om een functie in Duitsland te aanvaarden. In 1705 doceerde hij wiskunde aan de Universiteit van Marburg en ontwikkelde met hulp van Gottfried Leibniz een stoommachine, gebaseerd op een uitvinding van Thomas Savery. Het laatste overgebleven bewijs van Papins verblijfplaats stond in een brief die hij schreef op 23 januari 1712. In die periode was hij berooid (“Ik verkeer helaas in een droevige toestand”) en men geloofde dat hij in dat jaar stierf en werd begraven in een ongemarkeerd graf in Londen.