Eugène Léon Clovis Jamot (1879-1937)

Eugène Léon Clovis Jamot (1879-1937) was een Franse militair arts in de koloniale troepen die een belangrijke rol speelde in de preventie van slaapziekte in Kameroen en andere Centraal-Afrikaanse landen. Hij werd geboren in het gehucht La Borie, onderdeel van de gemeente Saint-Sulpice-les-Champs, in het departement Creuse in Midden-Frankrijk. Jamot volgde een opleiding tot arts aan de Universiteit van Montpellier. In 1909 schreef hij zich in aan de School voor Tropische Geneeskunde in Marseille en een jaar later ging hij met een Franse koloniale hygiënegroep naar Kameroen.

Eugène Jamot was een Franse militair arts in de koloniale troepen.

Ze sloten zich aan bij Duitse wetenschappers die een onderzoeksgroep voor behandeling van slaapziekte hadden opgericht. Jamot ontdekte dat de tseetseevlieg de vector was van de trypanosomen die de aandoening veroorzaken. Door meerdere interventieteams voor de volksgezondheid naar dorpen te sturen, verminderde Jamots team de incidentie van trypanosomiasis en daarmee de overdracht ervan in Kameroen aanzienlijk en daarmee de ziekte. Hij werd directeur van het Pasteur Instituut in Brazzaville.

In Kameroen zag Jamot de verwoestingen die de slaapziekte onder de bevolking aanrichtte. Hij besloot de strijd tegen deze ziekte, die door de Duitsers was ingezet, te hervatten. In april 1917 werd hij door de gouverneur-generaal van Frans Equatoriaal Afrika belast met het organiseren van de strijd tegen slaapziekte in Oubangui-Chari. In 1922 verhuisde Jamot naar Ayos in Kameroen. In 1925 ging hij naar Parijs om zijn eerste werk en de resultaten ervan te presenteren en riep uit: “Ik zal het zwarte ras wakker maken”. In 1926 werd hij bij ministerieel besluit hoofd van de “Permanente Missie voor de Profylaxe van Slaapziekte”.

In 1931, gezien de behaalde resultaten, was Jamot, inmiddels dokter-kolonel, op het toppunt van zijn roem. Hij was in Parijs voor de Internationale Koloniale Tentoonstelling. De president van de Republiek, Alexandre Millerand (1859-1943), noemde hem een ​​“weldoener van de mensheid”. Volgens een “gefluisterd” gerucht werd hij zelfs voorgedragen voor de Nobelprijs. Hij overleed op 24 april 1937 in het dorp Sardent in de Creuse.