Filatelistische aandacht voor: Optische & Visuele Illusies (62)

De Britse cartoonist W.E. Hill was niet de oorspronkelijke ontwerper en de publicist van dit fascinerende en zeker inspirerend psychologische plaatje, maar heeft het wel erg beroemd gemaakt. Na hem zijn er vele wetenschappers en onderzoekers geweest, die varianten van deze tekening hebben vervaardigd en gepubliceerd. De Amerikaanse psycholoog Edwin G. Boring (1886-1968) heeft eveneens over dit plaatje geschreven en wel in 1930 in zijn artikel “A New Ambiguous Figure”. Hij was van 1924 tot 1949 directeur van het Laboratorium voor Psychologie van de Harvard Universiteit en genoot grote bekendheid in het vakgebied Psychologie.

Tussen schijn en werkelijkheid.

Zijn publicaties hadden een hoog aanzien en door zijn wetenschappelijke publicatie in 1930 over het dubbelzinnige plaatje My Wife and My Mother-in-law werd dit plaatje lange tijd in de vakliteratuur de Boring illusie genoemd. Aan het eind van de 20e eeuw zijn er gekleurde versies ontworpen, waardoor de kleurcontrasten het plaatje extra aantrekkelijker maakt. Ook kunstenaars maken in hun kunstwerken regelmatig gebruik van het verschijnsel van dubbelzinnige afbeeldingen en met kunstzinnig succes.

Kunstenaars als de Spaanse surrealistische schilder Salvador Dalí en de Zwitserse kunstenaar Sandro Del-Prete hebben op veel kunstwerken de fascinatie van de ambivalentie op wonderlijke manier verwerkt. Ook de Vlaamse kunstschilder Jos de Mey (1928-2007) heeft in meerdere van zijn kleurrijke schilderijen de dubbelzinnige mogelijkheden van onze waarneming in een serie werken, naar de unieke vondsten van de Italiaanse kunstenaar Giuseppe Arcimboldo (1527-1593), uitgewerkt in zijn interpretatie van Arcimboldo’s beroemde jaargetijden en de omkeerplaatjes van de groenteman. (Wordt vervolgd).