George Emil Palade (1912-2008)

George Emil Palade (1912-2008) was een Roemeens-Amerikaanse arts en bioloog. Hij ontving in 1974 de Nobelprijs voor de Fysiologie of Geneeskunde en wordt beschouwd als één van de grondleggers van de moderne celbiologie. Na een opleiding in zijn geboorteplaats en in Buzău begon hij in 1930 geneeskunde te studeren aan de Universiteit van Boekarest, waar hij in 1940 promoveerde. In 1945 reisde hij naar de VS om zijn studie voort te zetten. Daar ontmoette hij in 1946 aan de Rockefeller University in New York City de onderzoeker Albert Claude, die hem inspireerde om met de elektronenmicroscoop te werken.

George Emil Palade was een Roemeens-Amerikaanse arts en bioloog.

Hij werd in 1952 Amerikaans staatsburger. Zijn werk concentreerde zich op elektronenmicroscopie en pulslabelingstudies van celstructuren zoals chloroplasten, mitochondriën en het Golgi-apparaat. In 1953 leverde hij een eerste beschrijving van ribosomen. Van 1958 tot 1973 was hij hoogleraar aan het Rockefeller Institute. In 1957 werd hij verkozen tot lid van de American Academy of Arts and Sciences en in 1961 tot de National Academy of Sciences. In 1967 ontving Palade de Gairdner Foundation International Award en in 1971 de Dickson Prize in Science.

In 1973 werd hij lid van de Duitse Academie van Wetenschappen Leopoldina. In 1974 ontving George Palade samen met Albert Claude en Christian de Duve de Nobelprijs voor de Fysiologie of Geneeskunde “voor hun ontdekkingen betreffende de structurele en functionele organisatie van de cel.” In 1976 was hij voorzitter van de American Society for Cell Biology en in 1981 ontving hij de EB Wilson-medaille en in 1985 de Schleiden-medaille. Van 1973 tot 1990 was hij hoogleraar aan de Yale University en sinds 1990 aan de University of California, San Diego.