Jacob Levy Moreno (1889-1974)

Jacob Levy Moreno (1889-1974) was een Oostenrijks-Amerikaanse arts, psychiater, socioloog en grondlegger van psychodrama, sociometrie en groepspsychotherapie. Jacob Levy Moreno was de zoon van de Sefardische koopman Moreno Nissim Levi en zijn vrouw Pauline Iancu. In een eigen verklaring gaf Moreno 16 mei 1892 als zijn geboortedatum, de herdenking van de verdrijving van de Joden uit Spanje in 1492. Als kind maakte Moreno op vierjarige leeftijd mee hoe zijn familie ontsnapte aan armoede en pogroms naar Wenen, waar hij opgroeide.

Van 1918 tot 1925 werkte hij als fabrieksarts in de wolfabriek van Vöslau.

Nadat de familie naar Berlijn verhuisde, keerde Moreno op veertienjarige leeftijd alleen terug naar Wenen, waar hij, na het bezoeken van een Joodse school filosofie en vanaf 1909 geneeskunde studeerde. Hij financierde zijn studie deels door te werken als privéleraar. Hij voltooide zijn medische studie in 1917. Zelfs als tiener was hij gefascineerd door improvisatietheater, dat in die tijd in Wenen een buitengewone bloei doormaakte.

Tijdens zijn studie bestudeerde hij sociaal gemarginaliseerde groepen en na zijn promotie werkte hij als arts in het vluchtelingenkamp Mitterndorf in Oostenrijk. Zijn observaties deden hem vermoeden dat er sociale krachten van aantrekking en afstoting bestonden en dat hij in de groep meer zag dan de som der leden. Deze ervaringen vormden de basis voor zijn latere werk over sociometrie, actieonderzoek en de ontwikkeling van de methode van psychodrama. Van 1918 tot 1925 werkte hij als fabrieksarts in de wolfabriek van Vöslau en als wijkarts in Bad Vöslau.