Svante August Arrhenius (1859-1927)

In 1903, inmiddels 115 jaar geleden, ontving de Zweedse natuur- en scheikundige Svante August Arrhenius (1859-1927) de Nobelprijs voor de Scheikunde. Hij ontving zijn onderscheiding voor de resultaten van zijn onderzoek aan de elektrolytische dissociatietheorie. Zijn vader was een landmeter voor de universiteit in Uppsala. Op achtjarige leeftijd blonk hij al uit in de beginselen van de natuur- en wiskunde en sloot zijn basisopleiding in 1876 af als de meest bekwame leerling.

Svante August Arrhenius ontving 115 jaar een Nobelprijs.

In 1884 promoveerde Arrhenius tot doctor in de wetenschappen aan de universiteit van Uppsala met het onderwerp elektrische geleidbaarheid van oplossingen. Als lid van het Nobelcomité van de Natuurkunde (en Scheikunde) speelde hij een twijfelachtige rol bij het voorstellen en toekennen van prijzen. Hij voorspelde de aardopwarming.