Filatelistische aandacht voor: Sextant (18)

De Nederlandse wis- en natuurkundige Willebrord Snel van Royen (1580-1626) woonde zijn gehele leven in Leiden. In 2020 was er aandacht voor zijn 440e geboortejaar. Hij is op internationaal niveau ook bekend als Willebrord Snellius en was tevens een bekend humanist, taalkundige en astronoom. Al op jongere leeftijd volgde Snellius onderwijs in de school van zijn vader, leerde Latijn, Grieks en filosofie en had al vroeg grote belangstelling voor de wiskunde. Hij kreeg les van Ludolph van Ceulen en werkte ook voor Tycho Brahe. Eveneens werkte in die tijd ook Johannes Kepler voor Brahe.

Willebrord Snel van Royen

Snellius vertoefde regelmatig in het buitenland voor zijn contacten, studies en werkzaamheden. In 1613 werd hij benoemd als hoogleraar wiskunde aan de universiteit in Leiden en publiceerde boeken over landmeetkunde, navigatie, hydrografie en astronomie en naar hem is het grote kwadrant van Snellius vernoemd. Snellius is vooral bekend geworden door de naar hem genoemde Wet van Snellius, een natuurwet uit de optica, die hij in het jaar 1621 herontdekte.

De Duitse wetenschapper Johann Adam Schall von Bell (1592-1666) was jezuïet, missionair en verbonden aan het hof van de keizer van China. Zijn belangrijkste studie en werkgebieden lagen op het vlak van astronomie, wiskunde en cartografie. De aan de missie deelnemende jezuïeten vertaalden wiskundige werken van onder andere Euclides in het Chinees en werkten tevens aan het Astronomisch Bureau in Peking. Adam Schall werd in het jaar 1645 benoemd tot hoofd van dit bureau.

Schall studeerde vanaf 1607 in Rome aan het Collegium Germanicum wiskunde en astronomie. In 1611 trad hij toe tot de orde van de jezuïeten. Hij wilde naar China om zijn missiewerk te doen. Daar beleefde hij vanaf 1619 mooi en verschrikkelijke “politieke” situaties, maar kon zich ook volledig richten op zijn taken voor het astronomisch observatorium in Peking. (Wordt vervolgd).