Nieuwe ontwikkelingen in driedimensionale televisie

21 maart 2014

Ontwikkelingen in het vakgebied van de optische technologie en de mogelijkheid om steeds meer dataopslag te realiseren, brengen levensechte driedimensionale beelden op een televisiescherm dichterbij en zelfs zonder daarbij een speciale bril op te hoeven zetten.

Nieuwe ontwikkelingen in driedimensionale televisie

Three-Dimensional Television

Potentiële toepassing is er niet alleen voor commerciële doelen, maar ook voor educatieve doeleinden, in wetenschappelijk onderzoek, industriële toepassingen, medisch onderzoek en in vele andere gebieden van wetenschap en techniek en promotionele activiteiten. 3DTV zorgt voor integratie van diverse nieuwe technologische ontwikkelingen in combinatie met bestaande technologieën. Grafische afbeeldingen en videosignalen worden omgevormd tot driedimensionale beelden en met innovatieve 3D systemen geprojecteerd op speciale ontworpen 3D beeldschermen. Het nieuwe technische en wetenschappelijke studieboek “Three-Dimensional Television” informeert op een veelzijdige en duidelijke wijze over alle aspecten over de ontwikkeling van de 3D science-fiction naar 3D werkelijkheid van televisie- en videoprogramma’s. Aan het tot stand komen van het boek hebben tientallen internationale wetenschappers, technici en onderzoekers meegewerkt. De artikelen geven het tussenresultaat weer van jarenlang onderzoek en experimenten met componenten voor 3DTV en diverse hulpsystemen en -apparatuur. Elk artikel gaat uitgebreid in op een specifiek deel van het geheel aan systemen, methoden, software, computertechnieken, optica en innovatieve 3D schermen. De bijdragen sluiten telkens af met een uitgebreide literatuuropgave. “The-state-of-the-art” van de driedimensionale beeldtechniek zonder het gebruik van een extern optisch hulpmiddel door de toeschouwer is op een wetenschappelijk niveau behandeld.

De geschiedenis van 3D video en 3D TV is een lang verhaal. Zelfs in 1929 werd de eerste vorm van 3DTV gedemonstreerd. Daarna werd dit fenomeen snel vergeten en moesten we wachten op de komst van een moderne stereoscopische 3D techniek om weer te gaan experimenteren met 3D beeldopname en -weergave. Het eerste hoofdstuk geeft daar een uitgebreid beeld over. Ook is er aandacht voor 3D studio- en 3D overdrachtstechnieken, patroon-herkenning en 3D meettechnieken en het geschikt maken van objecten en scènes voor representatieve 3D opnamen. Aan statische en dynamische objecten worden berekeningen uitgevoerd en analoog en digitaal bewerkt voor beeldtransport en 3D beeldweergave. De thans beschikbare 3D technieken en beeldschermen zijn ook gedetailleerd behandeld in dit boek.

ISBN 978 3 540 72531 2, “Three-Dimensional Television”, H.M. Ozaktas en L. Onural, Springer-Verlag, 2008, 629 pagina’s.


Gerelateerde artikelen