Van een onschatbare waarde voor liefhebbers van illusies (21a)

Anamorfosen - een spel met onze waarneming, met schijn en de werkelijkheid In 1975, met een doorloop in 1976, was er in het Rijksmuseum Amsterdam een grote expositie over het fenomeen van een oeroude bijzondere beeldtechniek en kunstvorm, gegoten in een moderne verpakking van het spel met perspectief, waarneming en gezichtsbedrog: de anamorfose.

Anamorfosen

De bedenkers en initiatiefnemers van deze groot opgezette expositie, waarin de bezoekers flink in beweging waren door het speuren en kijken naar de meest wonderlijke uitvoeringen van fenomenen van anamorfosen, gaven op een heldere en fascinerende wijze antwoorden op deze raadselachtige vorm van het weergeven van personen en dieren, voorwerpen, portretten, objecten, sculpturen en scènes.

Voor het ontwerpen van anamorfosen zijn verschillende technieken en methoden beschikbaar. Alle bekende vormen van anamorfosen waren te bewonderen op de expositie. Het bekijken van een getekende, geschilderde, gemonteerde, gefotografeerde of geconstrueerde anamorfose is veelal ingewikkeld voor leken.

Voor- en achterzijde van de tweetalige catalogus van de succesvolle tentoonstelling “Anamorfosen - spel met perspectief” in het Rijksmuseum in Amsterdam in de periode 1975-1976.

Maar dankzij de gedetailleerde uitleg hoe dat het beste kan plaatsvinden vindt de geïnteresseerde persoon al snel een juiste kijkmethode en zal zich direct kunnen verbazen door het begoochelde eindresultaat. Anamorfosen worden in het algemeen bekeken met behulp van een spiegelend oppervlak.

Natuurlijk hangt het te gebruiken hulpmiddel af van de gekozen constructie van de gerealiseerde anamorfotische voorstelling. In de meeste gevallen kiezen ontwerpers voor de cilindrische of kegelvormige anamorfose. Zowel de catalogus bij de expositie als in de vele boeken over en met anamorfosen bevatten een spiegelend velletje dat eenvoudig tot een cilinder kan worden gevormd kan worden. (Wordt vervolgd).