Van een onschatbare waarde voor liefhebbers van illusies (81c)

Het lijkt er namelijk sterk op dat alle besproken en getekende zogenoemde onmogelijke constructies niet in het echt geconstrueerd kunnen worden. Het verschijnsel van onmogelijke figuren is door de auteur Bruno Ernst tot in de kleinste details op een aantrekkelijke en gevarieerde wijze besproken, uitgelegd en toegelicht door heel veel illustraties. Het begint allemaal met de onmogelijke driehoek, een driedimensionale constructie op een tweedimensionaal oppervlak van het papier van het boek. De auteur laat echter zien dat het inderdaad mogelijk is om een onmogelijke driehoek zelf te construeren uit meerdere strookjes hout van een sigarendoos.

Hij laat ook zien dat er een truc wordt toegepast! Zo heeft hij ook een onmogelijke vierhoek gebouwd. Speciaal is er aandacht voor het grafische werk van de Zweedse grafisch ontwerper Oscar Reutersvärd. In 1934 tekende Oscar Reutersvärd negen kubussen in een onmogelijke ruimtelijke samenhang. Daarmee was de ‘allereerste’ uitvoering van een onmogelijke driebalk bewust gecreëerd.

De Zweedse postzegel van 25 öre toont de onmogelijke constructie van de driebalk. Natuurlijk bespreekt hij een aantal specifieke werken van graficus M.C. Escher, waarin hij meerdere onmogelijke figuren heeft verwerkt. Heel beroemd zijn de tekeningen van onmogelijke trappen, brengt de auteur nog een aantal voorbeelden van leuke of-plaatjes en laat ook veel eigen werk zien.

ISBN 90-6834-016-6, “Avonturen met onmogelijke figuren”, Bruno Ernst, Aramith Uitgevers, 1985, 96 pagina’s.