Honderd jaar Bauhaus staat centraal in kunstactiviteiten (2)

In het door Walter Gropius in 1919 opgerichte kunstinstituut als kunst- en nijverheidsschool stond een interdisciplinaire samenwerking tussen ambachten, nijverheden en kunsten voor het leerproces centraal. Na de sluiting van Bauhaus in Dessau in 1932 en in 1933 in Berlijn door de toenmalige overheid emigreerden meerdere reeds gevormde kunstenaars en studerenden aan Bauhaus naar de Verenigde Staten van Amerika voor een nieuwe toekomst.

Bauhaus und Amerika. Experimente in Licht und Bewegung

Meerdere docenten van Bauhaus werden benoemd tot professor een toonaangevende kunstinstituten als de Black Mountain College in North Carolina en de kunstacademie New Bauhaus in Chicago om daarmee hun ideeën, levenswerken en verwachtingen te laten uitkomen. De resultaten van hun inspanningen en invloeden van toen zijn ook nu nog zichtbaar in de Amerikaanse architectuur en industrie. Het is juist deze voor de Bauhaus-cultuur zo belangrijke en vruchtbare interacties, die heeft gezorgd voor verdere grensoverschrijdende ontwikkelingen in de moderne kunst na 1945.

Licht en beweging waren in de 20-er jaren van de vorige eeuw centrale esthetische categorieën in de kunst van de avant-garde. Het zogenoemde Bauhaus-toneel met haar abstracte dans en de toen nog primitieve mechanische lichtapparaten, maar ook de innovatieve fotografie- en filmprojecten in het Bauhaus zijn daar de getuigen van. In de Amerikaanse opleidingen zette de vreugde met het spel van licht en beweging in nieuwe experimenten voort. Er ontstond het begrip van kinetische kunst en meerdere vormen van kunstzinnige experimenten werden gepresenteerd. (Wordt vervolgd).

ISBN 978-3-7356-0560-3, “Bauhaus und Amerika. Experimente in Licht und Bewegung”, Tanja Pirsig-Marshall en Kristin Bartels, Kerber Verlag, 2018, 272 pagina’s.

LWL-Museum für Kunst und Kultur, Domplatz 10, D-48143 Münster, www.lwl-museum-kunst-kultur.de, www.bauhaus-amerika.de.