Johann Friedrich Wilhelm Adolf Baeyer (1835-1917)

De Duitse scheikundige Adolf von Baeyer (1835-1917) ontving 115 jaar geleden in 1905 de Nobelprijs voor Scheikunde voor de resultaten van zijn werk op het gebied van organische kleurstoffen en hydroaromatische verbindingen. Hij werd 185 jaar geleden geboren in Berlijn en overleed in het plaatsje Starnberg in de omgeving van München.

Adolf von Baeyer ontving 115 jaar geleden in 1905 een Nobelprijs.

Zijn studietijd ving aan met de vakken wiskunde en natuurkunde aan de Universiteit van Berlijn. In Heidelberg ging hij echter scheikunde studeren bij de leerstoel van Robert Bunsen en werkte na het behalen van zijn doctoraat in 1858 in het laboratorium van Friedrich Kekulé.

Adolf Baeyer werd in 1860 docent in Berlijn en in 1872 volgde zijn benoeming als professor in de scheikunde aan de Universiteit van Straatsburg. Daar ontstonden de belangrijkste ontdekkingen en beschrijvingen. In 1885 werd hij door koning Lodewijk II van Beieren in de adelstand verheven en voegde ‘von’ aan zijn naam toe.