Otto Emil Hahn (1879-1968)

In 1944 (inmiddels 75 jaar geleden) werd aan de Duitse natuur- en scheikundige Otto Emil Hahn (1879-1968) de Nobelprijs voor de Scheikunde toegekend. Door omstandigheden in Europa werd zijn onderscheiding pas in 1945 uitgereikt voor de ontdekking van kernsplijting van zware atoomkernen in uranium en voor de bijbehorende publicatie van de resultaten van wetenschappelijk onderzoek.

Otto Hahn ontving 75 jaar geleden de Nobelprijs voor de Scheikunde.

Hij toonde op de middelbare school al belangstelling voor de wetenschap en deed verschillende scheikundige proefjes. In 1897 begon zijn universitaire opleiding aan de universiteit van Marburg. In 1901 promoveerde Otto Hahn aan de universiteit van München in het vak organische scheikunde. De dienstplicht vervulde hij slechts een jaar, om daarna terug te keren voor een functie aan de universiteit van Marburg.

Voor het versterken van de Engelse taal en voor meer internationale ervaring werkte hij een jaar in Engeland. Onder leiding van William Ramsay deed hij fundamenteel onderzoek naar het bestaan en de eigenschappen van radioactieve elementen. Hij werkte intensief samen met de Oostenrijkse fysicus Lise Meitner en bereikte samen met haar baanbrekende ontdekkingen. In het jaar 2019 is het 140 jaar geleden dat Otto Hahn werd geboren in Frankfurt am Main.