Stereoscopische 3-D-cinema veroorzaakte een revolutie

Met de introductie van de 3-D-film Avatar in 2009, van James Cameron, bracht deze meest gewaardeerde en succesvolle 3-D-filmproductie de belangstelling voor 3-D-bioscoopfilms tot een hoogtepunt in de geschiedenis van de 3-D-film. Ook verkoopcijfers van 3-D-videofilms voor de “thuis-bioscoop” stegen wereldwijd tot extreme hoogten. In de filmgeschiedenis van 3-D- filmproducties kunnen we vaststellen dat er na 1950 enkele interessante technologische doorbraken hebben gezorgd voor het steeds professioneler realiseren van 3-D-filmproducties met analoge beeld- en montagetechnieken.

3-D Revolution

De komst en toepassingen van computer-gegenereerde beelden voor het realiseren van 3-D-films zorgden met name aan het begin van de 21e eeuw voor een geweldige opleving van de 3-D-film. De onbetwiste koning van de 3-D-wereld in analoge en digitale beeldvormingen en beeldtechnieken Ray Zone (1947-2012), schreef en publiceerde een bijna oneindig aantal artikelen en verschillende boeken op het gebied van 3D-multimedia. Met de publicatie van zijn eerste grote boekwerk “Stereoscopic Cinema and the Origins of 3-D Film, 1838-1952” (uitgegeven bij University Press of Kentucky in 2007) is de 3-D-specialist uitgebreid ingegaan op de ontwikkelingen van de 3-D-filmtechnieken tot en met de spectaculaire presentaties aan het begin van de 50-er jaren van de vorige eeuw.

In zijn tweede grote boek “3-D Revolution: The History of Modern Stereoscopic Cinema” beschrijft hij alle ontwikkelingen in de markten van 3-D-apparaten, 3-D-technieken, 3-D-opnamen en de financiële successen en desillusies van de 3-D filmproducties in een periode van 1952 tot aan 2010. De eerste succesvolle 3-D-film aan het begin van die periode was de in 1952 vertoonde 3-D-film Bwana Devil van regisseur Arch Oboler.

De opvallende explosieve groei in aanbod en vraag naar 3-D-films beloofde een gouden toekomst voor de filmindustrie en de bioscopen. Maar na ruim 30 jaar kwam er een einde aan de belangstelling vanuit het publiek. Met allerlei trucs en aanvullende technische en economische maatregelen reageerde de filmindustrie op die flauwte. In de periode 1986-2005 werden stunts als de introductie van de 4-D-film, grootformaat projectieschermen, IMAX 3-D theaters en het produceren en projecteren van The Polar Express in 3-D.

Ray Zone was naast expert op het vlak van 3-D-video en 3-D-film een begaafd ontwerper van 3-D-anaglyfenplaatjes voor onder andere 3-D-comics en maker van anaglyfenfoto’s en maakte eigen comicverhalen in 3-D-anaglyfentechniek en realiseerde in opdracht van anderen de 3-D-anaglyfenplaatjes. In het zeer waardevolle leerzame en informatieve boek koos Ray Zone in het derde gedeelte van zijn boek voor de behandeling van de komst, de acceptatie en gebruik van de digitale 3-D-cinema in de periode van 2005-2009. Het geheel is een uitstekende publicatie over 3-D-cinema geworden met veel theoretische beschouwingen over het principe van 3D-stereoscopische opname- en projectietechnieken en is ruim voorzien van interessante illustraties.

ISBN 978-0-8131-3611-0, “3-D Revolution”, Ray Zone, The University Press of Kentucky, 2012, 441 pagina’s.