Van een onschatbare waarde voor liefhebbers van illusies (51b)

Door zijn hoge interesse voor de werken van M.C. Escher en vooral voor de achtergronden en gedachten van Escher om die merkwaardige ‘onmogelijke’ constructies te ontwerpen en als eindproduct op litho’s te realiseren, ontstond bij Bruno Ernst al direct de gedachte om contact te zoeken met deze interessante kunstenaar.

Het begoochelde oog

Dat is gelukt en er ontstond zelfs een vorm van vriendschap waardoor Bruno Ernst vele verhalen, verhandelingen en wetenswaardigheden kon verwerken in meerdere publicaties over het werk en achtergronden van zijn enorme schat aan prenten. In het bijzondere kunstboek “Het begoochelde oog” heeft auteur Bruno Ernst flink wat aandacht voor de prenten van Escher, die op perfecte wijze laten zien dat in Escher ook een meester schuilt in het realiseren van onmogelijke figuren.

De lezer maakt dan ook uitgebreid kennis met de prenten van Escher als ‘Belvédère’, ‘Waterval’ en ‘Klimmen en dalen’. De oorsprong en geschiedenis van het bedenken en realiseren van onmogelijke figuren was rond 1985 nog een betrekkelijk onbekend fenomeen. Natuurlijk wel al bekend bij kunstenaars, wiskundigen en kunstkenners met interesse in geometrische vormen in de kunst.

In het zeer waardevolle boek, dat tevens al beschikbaar was tijdens de expositie in Utrecht, geeft de auteur aan dat de Zweedse kunstenaar Oscar Reutersvärd in 1934 al experimenteerde met modellen van de onmogelijke driebalk. Zo is het begonnen bij Reutersvärd, die daarmee en op basis van dat principe een inmiddels wereldberoemd oeuvre kon ontwikkelen. Het boek bevat veel voorbeelden van kunstwerken van Reutersvärd. Maurits Escher vond in 1958 een voorbeeld van een onmogelijke kuboïde, die hij verwerkte in zijn prent ‘Belvédère’. (Wordt vervolgd).

ISBN 90-290-8484-7, “Het begoochelde oog”, Bruno Ernst, Uitgeverij Meulenhoff/Landshoff, 1986, 160 pagina’s.