Werner Karl Heisenberg (1901-1976)

De Duitse natuurkundige en één van de grondleggers van de kwantummechanica Werner Karl Heisenberg (1901-1976) is geboren in Würzburg. In 1932 werd hem de Nobelprijs voor Natuurkunde overhandigd voor zijn ontwikkeling van de kwantummechanica. In zijn jeugd viel hij op als leerzuchtig en vlijtig. Vanaf 1911 leerde hij op het Maximilian Gymnasium.

Werner Heisenberg ontving in 1932 de Nobelprijs voor Natuurkunde.

Na het afronden van deze schoolopleiding ging hij natuurkunde studeren aan de universiteit van München. Hij studeerde samen met zijn vriend Wolfgang Pauli, die daar al enkele jaren studeerde. In het jaar 1923 promoveerde hij. Hij volgde Pauli naar Göttingen, om bij Max Born aan zijn habilitatie te werken.

In 1924 rondde hij die promotie af en ging werken op het instituut voor theoretische natuurkunde in Kopenhagen onder leiding van Niels Bohr. Uit die samenwerking is de Kopenhagense interpretatie van de kwantummechanica. Voor het Nobelcomité was dat voldoende aanleiding voor een toekenning van de Nobelprijs.

Over zijn werkzaamheden tussen 1933 en 1945 zijn verschillende lezingen bekend over zijn medewerking en houding bij de ontwikkeling van kernsplijting en het gebruik ervan voor een nieuw wapen. Na een korte detentie, samen met andere Duitse wetenschappers in een landhuis in Cambridge (UK), keerde hij terug in Duitsland. Werner Heisenberg speelde een belangrijke rol in het wetenschappelijk onderwijs in Duitsland en werd medeoprichter van het Max-Planck-Instituut.