Paul Sabatier (1854-1941)

De Franse chemicus Paul Sabatier (1854-1941) ontving in 1912 de Nobelprijs voor Scheikunde voor de resultaten van de ontdekking van een methode voor het hydrogeneren (harden) van organische verbindingen. Deze Nobelprijs werd gedeeld met Victor Grignard, eveneens een Franse chemicus. Het chemische proces van katalysatie van koolwaterstoffen kwam op gang door bij het experimenteren een kleine hoeveelheid nikkel toe te voegen tijdens de hydrogenering.

Paul Sabatier ontving in 1912 de Nobelprijs voor Scheikunde.

Deze ontdekking vond plaats in 1897 en werd later toegepast bij het harden van plantaardige oliën, die een belangrijke grondstof werden voor het fabriceren van margarine. Paul Sabatier is geboren in Carcassonne en volgde lessen op het lyceum in Toulouse, waarop zijn oom docent was. In zijn vrije tijd volgde hij openbare lessen in de natuur- en scheikunde. Vanaf 1874 volgde hij in Parijs een studie aan de École Normale Supérieure en behaalde in drie jaar zijn diploma.

In 1880 ontving hij zijn doctoraat. In 1883 werd hij aan de Universiteit van Toulouse docent scheikunde en een jaar later volgde een benoeming tot hoogleraar in de fysische en anorganische chemie. Hij deed zijn ontdekking tijdens zijn werkperiode van wetenschappelijk onderzoek aan de Universiteit van Toulouse. Daarnaast ontving hij meerdere nationale en internationale onderscheidingen en eredoctoraten.