Visuele competentie in het mediatijdperk

Vanuit een omvangrijk uitgevoerde wetenschappelijke studie naar de stand van zaken van de visuele competentie in het mediatijdperk zijn de resultaten in boekvorm verschenen. De studie werd verricht aan de Staatsacademie voor Beeldende Kunsten in Stuttgart door meerdere wetenschappers. Het geheel is samengevat als een modelproject en wordt gebruikt als referentiebron en achtergrondkennis in de wereld van de expanderende visuele cultuur, om daarmee het gebruik van internet als kennisbron in de kunstzinnige vorming te integreren. Daarbij staat de ontwikkeling van leermodellen op de voorgrond.

Visuelle Netze. Wissensräume in der Kunst

Het begrip competentie is behandeld vanuit een oorspronkelijke betekenis. De auteurs laten vooral zien hoe het gebruik van internet in het kunstonderwijs veel bestaande en gevestigde leermodellen heeft beïnvloed. Zelfs het scheppen van kunst heeft nieuwe dimensies gekregen. Virtuele kunst wordt geplaatst in virtuele werelden. Het ontwerp van een architect ontstaat steeds meer op het computerscherm. Het bekende model voor Bauhaus wordt een elektronische schepping in driedimensionale afmetingen. Het boek toont voorbeelden van websites voor het vak kunstgeschiedenis en laat de lezers kennismaken met het begrip viruele ruimten. Het studieboek sluit af met een verhandeling over filosofie en fantasie in relatie tot de ontwikkelingen van de nieuwe generatie elektronische media.

In het parallel studieboek “Bild Beobachter Milieu” geeft auteur Hans Dieter Huber een gedetailleerde verklaring over de resultaten van zijn onderzoek naar de trilogie “Beeld-Waarnemer-Omgeving” en de onderlinge samenhang ervan. Hij beschrijft op een boeiende wijze zijn ervaringen en de resultaten van zijn veldwerk. In zijn studie heeft de auteur gezocht naar een éénduidige verklaring voor de wetenschap van het visuele beeld. Hij vond er meerdere. De lezer maakt kennis met de onderwerpen als Beeldinhoud, Fantasie en Het visuele onbewuste. Ook de bekende ‘inktvlekken’ van Hermann Rorschach zijn behandeld in het onderdeel van de beeldherinnering en beeldbeoordeling. Het zelf aanvullen van beelden is een bekend verschijnsel, dat in de praktijk veelvuldig wordt gebruikt bij nieuwsflitsen en persfoto’s.

De mens is in staat om beelden te reconstrueren. Uitvoerig gaat de auteur in op de invloed van het sociale milieu in relatie tot de visuele perceptie van beelden en gebeurtenissen. Beide boeken sluiten af met een uitgebreide literatuurlijst en een register met trefwoorden. De inhoud is bijzonder geschikt voor gedragswetenschappers, psychologen en studenten in de visuele waarneming en beeldvorming.

ISBN 3 7757 1417 0, “Visuelle Netze. Wissensräume in der Kunst”, Hans Dieter Huber, e.a. Hatje Cantz Verlag, 2004, 224 pagina’s.

ISBN 3 7757 1418 9, “Bild Beobachter Milieu”, Hans Dieter Huber, Hatje Cantz Verlag, 2004, 223 pagina’s.